اسباب کشی منزل در اصفهان  باربری در اصفهان

اسباب کشی منزل در اصفهان  

اسباب کشی منزل در اصفهان  

یک مدل شبیه سازی یک DELS اغلب به سادگی مدل پایه و فرآیند DELS را نشان نمی دهد (نگاه کنید به شکل 2)، بلکه بخش های خاصی از برنامه ریزی و سیستم های کنترل و نظارت را نیز نشان می دهد، زیرا، برای مثال، تصمیم افزایش ظرفیت یا تصمیمات ترکیب محصول باید گرفته شود یا مشاغل آزاد شوند. توجه داشته باشید که ما علاقه ای به تشریح چالش هایی که هنگام طراحی یک سیستم برنامه ریزی یا کنترل و نظارت جدید رخ می دهد در این زیربخش نداریم. بلکه ما علاقه مند به ارزیابی DELS موجود هستیم. حتی در چنین شرایطی باید چندین چالش را برطرف کرد. این مسائل معمولاً برای دامنه وسیع‌تر از DELS مهم هستند. یکی از چالش‌ها توسعه رویکردهای مدل‌سازی است که می‌توانند با سیستم‌ها مقابله کنند، زمانی که دانش ناقص یا حتی متناقض از سیاست‌های لجستیک، یا اطلاعات شرکت‌کنندگان لجستیک، یا داده‌های ناقص در شبکه‌های بسیار بزرگ وجود دارد.چالش دیگری هنگام ترکیب سیستم های توده ای، یعنی گسسته و پیوسته به وجود می آید. به عنوان مثال، تصمیمات یکپارچه با گسترش سرمایه همراه هستند در حالی که تصمیمات مستمرتر با کنترل زمان واقعی همراه هستند. به نظر می رسد توسعه رویکردهایی برای ادغام تکنیک های مختلف مدل سازی، حتی رویکردهای ترکیبی در این زمینه مهم باشد. ادغام IDEF3 و مدل های صف توسط Jeong و همکاران مورد بحث قرار گرفته است. [43]. همچنین رویکردهایی وجود دارند که شبیه‌سازی رویداد گسسته و SD را ترکیب می‌کنند. مثال جالب دیگر، ترکیب ابزارهای خوشه ای در مدل های شبیه سازی فول ویفرهای کامل است. ابزار خوشه ای یک ویفر کوچک با منطق کنترل پیچیده است (ر.ک. [44]). اغلب از شبکه های پتری برای مدل سازی چنین منطق کنترلی استفاده می شود. در حالی که تعداد ابزارهای خوشه‌ای در حال افزایش است، تا به حال هیچ تکنیکی برای مدل ‌سازی این ابزارها به روشی معقول در مدل‌های شبیه‌سازی مقیاس بزرگ ویفر فاب وجود ندارد.

اسباب کشی منزل در اصفهان حمل اثاثیه منزل در اصفهان

اسباب کشی منزل در اصفهان

اسباب کشی منزل در اصفهان

یک چالش اضافی چگونه می توان جنبه های غیر فنی، به عنوان مثال، قراردادها، رفتارها، مسائل عامل اصلی، عملیات DELS را در یک مدل شبیه سازی ترکیب کرد (ر.ک. [45-47]).در نهایت، روش‌های مدل‌سازی برای به تصویر کشیدن مشارکت و تصمیم‌گیری انسان در استفاده از ابزارهای پشتیبانی تصمیم نیز نسبتاً چالش برانگیز هستند. در اینجا، هدف اصلی درک تصمیم گیری انسانی و بهبود کیفیت مدل های شبیه سازی است. ترکیبی از تکنیک‌های شبیه‌سازی و هوش مصنوعی استفاده می‌شود. تحقیقات بسیار بیشتری در این زمینه نیز مورد نیاز است. ما با بحث در مورد مدل هایی که در سیستم های عملیاتی موجود است، ادامه می دهیم. این سیستم‌ها به‌عنوان محفظه‌ای برای مدل‌های داده عمل می‌کنند که هر زمان که تغییراتی در سیستم پایه اتفاق می‌افتد، به‌صورت رویداد محور به‌روزرسانی می‌شوند. با این حال، اغلب به نظر می رسد که مقابله با تعداد زیادی از محصولات، اغلب انواعی از تعداد نسبتاً کمی از محصولات پایه متفاوت است، زیرا مدل سازی محصول هنوز سخت است (ر.ک. [52]). مشتری که کامپیوتر سفارش می دهد می تواند ترکیب های مختلفی از مانیتور، CPU، صفحه کلید و حافظه را انتخاب کند. به دلیل انفجار ترکیبی، همه انواع را نمی توان مستقیماً در یک سیستم عملیاتی ذخیره کرد. برنامه ریزی مبتنی بر ویژگی (ر.ک. [53]) با استفاده از ویژگی ها برای توصیف یک خانواده محصول خاص، با این مشکل مقابله می کند. این ویژگی ها می تواند به ساختار محصول بر اساس صورتحساب مواد و امکانات مختلف برای تولید یک محصول خاص که از مسیرهای مختلف بیان می شود اشاره داشته باشد. در نهایت، امکان پردازش چندین محصول در یک دوره تولید با در نظر گرفتن مقادیر ویژگی ها وجود دارد. دو احتمال اول را پیکربندی متغیر می نامند، در حالی که مورد دوم مدیریت دسته ای نامیده می شود. اگرچه مفهوم برنامه ریزی مبتنی بر مشخصه نسبتاً جالب به نظر می رسد.

اسباب کشی منزل در اصفهان هزینه باربری در اصفهان

اسباب کشی منزل در اصفهان

اسباب کشی منزل در اصفهان

به نظر می رسد که هم در تحقیقات و هم در کاربردهای دنیای واقعی به طور گسترده پذیرفته نشده است (یک استثناء نادر [54] است). از این رو، به نظر می رسد به دنبال راه های مختلف برای مقابله با محصولات پیچیده قابل تنظیم باشد.در مرحله بعد، چالش‌هایی را در نظر می‌گیریم که به استقرار مدل‌های DELS مربوط می‌شوند. استقرار مدل ها در برنامه های کاربردی دنیای واقعی مستلزم انطباق مدل ها با یک برنامه خاص به دو روش مختلف است:1. پر کردن مدل ها با داده های موجود.2. تطبیق مدل ها با فرآیند تصمیم گیری. از آنجایی که مدل ها برای مفید بودن باید بر اساس داده ها باشند، باید با سیستم های کاربردی یکپارچه شوند. این چالش‌ها را در سطوح مختلف، از درک واضح اینکه چه داده‌هایی باید در سیستم کاربردی موجود باشد، تا جزئیات رابط‌های نرم‌افزاری خاص مورد نیاز برای دسترسی به داده‌هایی که برای پر کردن مدل‌ها در دسترس هستند، ایجاد می‌کند.از سوی دیگر، مدل‌های تصمیم‌گیری و مدل‌های داخلی برای حمایت از تصمیم‌گیری در نظر گرفته شده‌اند (شکل 2 را ببینید)، اما خود فرآیند تصمیم‌گیری اغلب تا حدی موقتی است، به‌ویژه با توجه به تصمیم‌های برنامه‌ریزی استراتژیک. مدلی که فقط می تواند به یک سوال بسیار خاص و/یا با تعریف محدود پاسخ دهد، ممکن است در صورتی که فرآیندهای تصمیم گیری استراتژیک نیاز به پرداختن داشته باشد، کاربرد محدودی داشته باشد.